Merhabalar efenm. Uzun zamandır uzak kaldım filmlerden. Ama geçenlerde Ata Demirer’in son yapımı olan Berlin Kaplanı’nı izleme fırsatını kendime görebildim çok şükür.

Ata Demirer bana göre ülkemizdeki kaliteli komedyenlerimizden biri. İyi ki var. Sinema ya da gösteri dünyası adına her yapmış olduğu işi özenle takip etmeye gayret ediyorum bu abimizin. Zira şuana kadar da başarıyla sürdürüyor ki bizim insanımızın gözünde de yapımları daha da çok bağra basılmaya başlandı. Çünkü adamın şaka ve duygu arasında yaşatmış olduğu ince bir çizgi var. İzleyiciye duygularını göstermekte de bir nevi yetenekli ve kesinlikle duygusal bir oyuncu. Bu yüzden sever, sayarım kendisini.

Neyse daha fazla çene çalmadan, konuya gelecek olursam eğer;

Film, Almanya’nın Berlin şehrinde yaşamının gayesini devam ettirmeye gayret eden Ayhan Kaplan ve onun yakın çevresinde geçiyor. Kaplan kederli boksör hayatının yanında, iri vücudunun tez avantajlarından dolayı da ara ara gece kulüplerinde korumalık yapıyor. Yaşamı böyle tıngır mıngır giderken, bir gün artık işler istediği gibi normalinde gitmemeye başlar. Çünkü kendisinin eski “kodummu oturturum.” tarzı performansından pek de eser kalmamıştır aslında. Hatta bu durum diğer boksörlerin kendisiyle alay etmesine kadar varır. Bu yüzden de Ayhan Kaplan için durum psikolojik olarakta baskı yönünden vahimdir. Durum böyle derken, Kaplan’ın sponsoru, maçlardaki yenilgiyi daha fazla hazmedemez ve zararı karşılamak adına Ayhan’a bir teklifte bulunur. “Ya zararımı karşıla ya da şike yap kurtul.” Böylelikle de Ayhan Kaplan için zor dönem kavramı aslında yeni başlamış olur.

Şahsen filmin oyuncu kadrosunu da çok beğendim hani. Hepsi neredeyse zaten tanıdık simalardan ibaret. Oyunculuğunu beğendiğim ve burada da kendisini görmekten çok keyif aldığım Özlem Türkad (Pakize) olsun, efendime söyleyeyim, yine çok samimi bulduğum bir diğer başarılı oyuncumuz Nihal Yalçın (Elvan) olsun, Ünlü Sırp Boksör, Emir Slavic olsun, ve ve ve ve hala aklıma geldikçe gülerim “Romalı Perihan, piuuu!” diye inleyen amcamız Cemil Özbayer olsun vs. Hepsi cicili biçili ve performanslarını çok takdir ettiğim insanlarımız. Yani velhasıl bu bakımdan kadro şahane.

Filmde en ama en sevdiğim olay, Ata Demirer’in o harika Almancı şivesi ve Almanya hakkında ki bir iki ince esprileri. Bu konuda özellikle öyle bir sahne var ki, herhalde en çok orada güldüm.
+Bayan Schmidt, ben yarın köpekleri dolaştıramayacağım. Maçım var.
-Ne? Onları kim gezdirecek. Daha önce bildirmeliydiniz.
+Sürpriz oldu, benim de programımda yoktu.
- Sürpriz mi!? Bu çok büyük bir sorun Ayhan bey, olmaz.
+Yerime birini bulurum.
-Hayır, size alıştılar.
+Pekala, erken geleyim. 7 gibi.
-Hayır, uyuyorlar o saatte.
+8’ de?
-Hayır, mama saati.
+Peki, yine 10’da buradayım.

+ Alman’ın köpeği bile otomatik. Bir Alman’ı kalpten öldüreceksen ona sürpriz program yap.

Ayrıca şuna dikkat ettim ki, çekimlerin Almanya’da olduğu kısımlarda bölgeler izleyiciye gayet güzel gösterilmiş. Bu durum da benim hoşuma gitti. Çünkü logodan da anlaşılacağa üzere, Bir gün dizi dizi geziler yapma, seyahat etme gibi kendi çapında hayaller kuran bir insan evladı olduğum için bana iyi, hoş göründü bu unsur vesselam. Yani şahsen o “ülkeleri tanıyalım” gibi sahneleri sayesinde, oraları biraz gezmiş kadar oldum sanırsam ki. Bu yüzden de Ata abiye teşekkür ediyorum buradan.

Filmde bir diğer beğendiğim olay da var ki, Ata Demirer’in nokta atışı sosyal mesaj göndermeleri. Mesela yeri geliyor Ata Demirer karakteri üzerinden aslında bizlere çok güzel göndermeler yapıyor. Bunlar, İnsanlar üzerindeki olur olmadık önyargılarımız ya da bizim şifreli ve şikeli, bir türlü çözümlenemeyen futbolumuz olsun gayet iyi ve yerine ulaşan göndermeler var. İşte işin bu tarafından da takdir ettiğim yapımlar arasında Berlin Kaplanı.

Son olaraktansa şöyle ki;

Bana göre, Her ne kadar film biraz olayları hızlı bir şekil de geçse de aslında yine de bir nevi izlenilebilir bir yapım Berlin Kaplanı. Eğer şu sıralar “beni güldürecek yerli bi film yok mu ey arkadaş?” dersen, Berlin Kaplanı’nı daha fazla kendinden uzak tutma. Bana göre son zamanlarda sinemamıza uğrayan ve bizlere tebessüm ettirebilmeyi başaran filmlerimizden bir tanesine de kendileri. Seni bilmem kardeşim ama artık Ata Demirer’in yapımları benim gözümde kaliteye ulaşmış durumda. Dediğim gibi, bu film gülmek istiyorsan eğer, izle ve de ilettir elbet pişman olmazsın.

E fragman da ekleyelim madem;

Hoşçakalın, güzel kalın.
İyi günler a dostlar.